Arabesk diyenler de oldu bu filme. Hadi diyelim arabesk olsun; ama bir insan hikayesini hakkıyla anlatmayı başaran bir filmdi. Üstelik bir Amerikan filmi. Bir zamanlar şöhret olduğu halde, giderek çürüyüp, eskiden kendisini pek seven ve o şaşalı triplerden pek hoşlanan insanlık tarafından ne çabuk bir kenara atılıvermişti değil mi bizim Randy? Gerçi o da az hergelelik yapmamıştı ve hala öyleydi; kızından binbir zorlukla kurtardığı yemek randevusundan bile, çılgın bir partide, ucuz bir ablayı pompalamak için vazgeçti. Hatta unuttu. Yine de toplum tarafından yumuşatılmış, zamana yayılmış bir idamla, dışlanarak infaz edilmesine gerek yoktu bu ve benzeri suçları yüzünden. Randy bir yandan da kıyak bir herifti. Gözlerinde acının, insan görmüş geçirmişliğinin koyu ışığı vardı. Tıpkı sokak köpeklerinde olduğu gibi. Sonuçta kabus bir lairentte dolaşıp, son dövüş ringini bulan, yine kendi gibi kaybetmiş stiriptizci sevgilisinin güvenini kazandığını bile bilemeden ölümün yoluna uçtu gitti Randy. Yitmenin zerafetini hissedecek kadar insanlık kalmıştı çünkü onda. Halbuki onu ötekileştiren insan toplumunda, engezisyon rahipleri kadar bile yoktu kalp bana kalırsa.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder