29 Kasım 2010 Pazartesi

EL SECRETO DE SUS OJOS (2009)

Juan Jose Campanella'nın masif ahşaptan, koyu cilalı, zarif filmi. Eski okul (Old School) sinemasını her zaman beğenmişimdir. Hele aşkla polisiyeyi böyle sofistik bir harmanla bir araya getiriyorsa yeme de yanında yat. Salt polisiye ya da aşk filmi diye de okumamak lazım, şaka maka yanlız, yaralı bir insanın koskoca ömrünü anlatıyordu film. Bize de dokunduruyordu tabii zarif iğnesini: İnsan koskoca bir yaşamı nasıl ziyan eder diye. Aşkın vahşi, marazi yönüne de bakmaya zorluyordu aynı zamanda; ama hiçbirini kabaca bir ihtirasla yapmıyor Campanella. Borges'ten miras kalmış bir incelik hakim sanki filmin her karesine. Sanat yönetmenliğinden, oyunculuğa kadar her şey tam kıvamında bu neredeyse tadını unuttuğumuz eskil kokteylde. İçiniz bu filmi. Ben içtim harika bir sarhoşluğu var. Hüzünlü ve neşeli. Üstelik o şahane Pablo Sandoval karakteri ile tanışmakta cabası.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder