ZOMBİ

iş yemek ve gelecek istiyoruz!

Yıllardır düşünür dururum zombi neyi simgeler diye. Kolektif bilinçaltımızdan böylesine korkunç, böylesine ayrıksı neyin yansımasıdır? Hep derin bi anlam aramaya çalıştım. İmgeleri olduklarından biraz fazla dramatize etmek gibi zararsız-kötü bir alışkanığım vardır. Giderek bu arayıştan vazgeçtim. Zombi bence niteliksiz insan kitlesinden başka bir şey değil. Evet, küçük burjuvanın refah yaşamını tehdit eden, niteliksiz, aç, sefil insan kitlesi. Zombinin özelliklerine bakınca bu zaten belirginleşiyor. En önemli nitelik: zombi aslında ölüdür. Mekanik bir şekilde yaşamaktadır; ama özde ölüdür. Tıpkı geleceği olmayan insan kitlesi gibi. Zombi açtır. Zombinin en temel ikinci niteliği, onu niteliksiz ve gelir uçurumunun dibinde yaşayan insan kitlesi ile birleştiriyor: açlık! Zombi kitle halinde hareket eder. Evet, faşist kitleye, yobazların kitlesine ya da holiganların kitlesine katılan niteliksiz adam gibi zombi de ölü bir kitleye aittir; ama bir yandan da yanlızdır. Tıpkı niteliksiz kitlenin bireyi yanlız bırakışı, onu sadece büyük etin içinde kabullenişi gibi, zombi de sadece ölü olduğu için, kendi korkunç  toplumunda kabul görür. Özünde bireyselliği yoktur. Bu anlamda derin bir yanlızlık içindedir. Zombi ölüdür, bundan daha yanlız ne olabilir ki? Zombi beceriksizdir. Yürümeyi bile beceremez, ağırkanlı ve tembeldir. Eğer taze et peşinde koşmuyorsa, boş boş sokaklarda dolaşır ya da bir yerde dikilip anlamsız boşluğa bakar. Tıpkı televizyon seyreden canlı ama niteliksiz akrabası gibidir. Zombi cahildir. Saldırgandır. Konuşamaz bile. Sadece bazı homurtular çıkarabilir. Bu onu iletişimsizliğin dibine demirler. Ne bir şey söyleyebilir ne de söylenini anlar zombi. Böylelikle niteliksiz kitlenin bütün özelliklerinin grotesk bir evrim geçirmiş hali gibidir ve küçük burjuvanın güya erdemli ve refah içindeki yaşamını çok pis tehdit etmektedir. Buradan küçük burjuvanın iki yüzlülüğüne de bir bakış atılabilir. Zombiden kurtulmanın tek yolu onu yine öldürmektir. Üstelik hala beyninde bir şeyler yaşadığı için kafasından vurulmalıdır. Böylelikle küçük burjuvanın düş gücü en pratik ütopyayı kurmuş olur: Öldür ve kurtul. Kitlenin yok oluşu, toplumun sadece nezih küçük burjuvarlardan oluşması ütopyası. İlerde zombinin biraz iğrenç ama harika bir köle olduğu keşfedilecektir! Zaten şehrin caddelerinde amaçsızca dolaşan zombi kalabalığı, iş çıkışının bir parodisi gibidir sanki.